تري هالومتانها از جمله آلاينده هاي موجود در آب مي باشد كه در نتيجه واكنش بين مواد آلي طبيعي آب و كلر آزاد حاصل مي گردد و بر حسب تعريف تري هالومتانها معرف تركيبات مختلفي هستند كه از جايگزيني اتم هاي هالوژن (I,CI,BR,F) به جاي هيدروژن ملكول متان حاصل مي شود . بر اساس استاندارد وضع شده توست EPA حد مجاز آنها در آب آشاميدني100 ميكروگرم در ليتر(0/1 ميليگرم در ليتر) مي باشد.
حضور اين مواد در آب آشاميدني اولين بار در سال 1974 ميلادي توست Rook گزارش شد.
بين تركيبات تري هالومتان ، كلروفرم در صد بيشتري را تشكيل ميدهد (%80-70) كه داراي زيانهاي بهداشتي شناخته شدهاي است . كلروفرم به سرعت از طريق جهاز هاضمه جذب و سپس با co2 يون كلرايد –فسژن و ساير عناصر ناشناخته وارد عمل متابوليسم ميگردد و باعث تخريب سيستم عصبي و مسموميت كبد توليد اطفال ناقص الخلقه و ايجاد ايجاد سرطان از جمله اثرات ظاهر شده در حيوانات آزمايشگاهي بر اساس تماس با كلروفرم است.
فاكتور هاي مؤثر در تشكيل تري هالومتانها شامل:PH , درجه حرارت زمان تماس كلر و غلظت برم در آب ميزان و نوع مواد آلي و مقدار كلر آزاد مي باشد .
روش بررسي تري هالومتان:
استفاده از دستگاه هاي گاز كروماتوگرافي/مس اسپكتروفوتومتري (GC/MS ) است كه روش اسپكتروفوتومتري كه براي سنجش مجموع تري هالومتانها است داراي سهولت نسبي و هزينه ناچيز است و ارجحيت دارد
كنترل تري هالومتانها:
1. حذف مواد اوليه تشكيل دهنده تري هالومتانها از آب خام.
2. استفاده از ضد عفوني كننده ها غير از كلر آزاد.
3. تعويض منبع آب و استفاده از منبع جديد كه آلودگي كمتري دارد.
4. استفاده ار يك فرايند غشايي براي حذف تري هالومتانها.
5. تعويض مراحل كلرزني و به حداقل رساندن تماس آن با آب.
6. استفاده از بستري هاي ذغالي براي حذف تري هالومتانها
این مقاله هم جالب بود
http://www.cong.sbmu.ac.ir/behdasht%20mohit%2012/321-B.pdf
منبع : http://www.mahdis80.blogfa.com/post-514.aspx